
Libri antichi, credit Mary Blindflowers©
Di Mariano Grossi©
Orazio, Virgilio, armonicamente, simmetricamente
.
CARMEN SAECULARE
Phoebe silvarumque potens Diana,
INTERVALLO 7
Alme Sol, curru nitido diem qui
promis et celas aliusque et idem
nasceris, possis nihil urbe Roma
visere maius!
Rite maturos aperire partus
lenis, Ilithyia, tuere matres,
sive tu Lucina probas vocari
seu Genitalis.
Diva, producas subolem patrumque
INTERVALLO 7
Vosque veraces cecinisse, Parcae,
quod semel dictum est, stabilisque rerum
terminus servet, bona iam peractis
iungite fata.
Fertilis frugum pecorisque Tellus
spicea donet Cererem corona;
nutriant fetus et aquae salubres
et Iovis aurae.
Condito mitis placidusque telo
supplices audi pueros, Apollo;
siderum regina bicornis, audi,
Luna, puellas.
Roma si vestrum est opus Iliaeque
litus Etruscum tenuere turmae,
iussa pars mutare Lares et urbem
sospite cursu,
cui per ardentem sine fraude Troiam
castus Aeneas patriae superstes
liberum munivit iter, daturus
plura relictis :
di, probos mores docili iuventae,
di, senectuti placidae quietem,
Romulae genti date remque prolemque
et decus omne.
Quaeque vos bobus veneratur albis
clarus Anchisae Venerisque sanguis,
impetret, bellante prior, iacentem
lenis in hostem.
Iam mari terraque manus potentes
Medus Albanasque timet secures,
iam Scythae responsa petunt, superbi
nuper et Indi.
Iam Fides et Pax et Honos Pudorque
priscus et neglecta redire Virtus
audet, apparetque beata pleno
Copia cornu.
Augur et fulgente decorus arcu
Phoebus acceptusque novem Camenis,
INTERVALLO 7
quindecim Diana preces virorum
curat et votis puerorum amicas
adplicat aures.
Haec Iovem sentire deosque cunctos
spem bonam certamque domum reporto,
doctus et Phoebi chorus et Dianae
dicere laudes.
TRADUZIONE
Febo e delle selve potente Diana,
Ornamenti del cielo, sempre degni
Di culto, concedete al nostro inno
Il tempo sacro,
In cui fissò la Sibilla che un coro
Di vergini elette e di casti fanciulli
Agli dei, fedeli dei sette colli,
Il canto innalzasse.
Vivido sole, che in carro lucente
Porti e nascondi il giorno, e sempre uguale
E sempre nuovo sorgi, mai più grande… (Continua su Destrutturalismo n. 6).